W transporcie morskim, koszty ponosi zarówno klient, jak i przewoźnik. Jednakże, podział kosztów jest zależny od warunków umowy między nimi.
Podstawowe koszty związane z transportem morskim obejmują:
- Koszty frachtu (fracht morski) – jest to opłata za przewóz ładunku statkiem od portu załadunku do portu rozładunku. Wysokość frachtu zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj ładunku, trasa, sezon, wielkość statku i wiele innych. Fracht może być ustalany jako stała opłata za cały przewóz lub jako opłata za jednostkę ładunkową.
- Koszty portowe – obejmują opłaty za załadunek, rozładunek, manipulacje i magazynowanie ładunków na terenie portu. Koszty te zależą od wielkości i rodzaju ładunku, czasu przebywania w porcie i wielu innych czynników.
- Koszty załadunku i rozładunku – obejmują koszty wynajęcia specjalistycznych urządzeń do załadunku i rozładunku, takich jak dźwigi i suwnice, oraz koszty związane z zapewnieniem odpowiedniej liczby pracowników.
- Koszty ubezpieczenia – obejmują opłaty za ubezpieczenie ładunku przed stratami lub uszkodzeniami w czasie transportu morskiego.
- Koszty dokumentacji – obejmują opłaty związane z przygotowaniem i przesłaniem dokumentów, takich jak faktury, listy przewozowe, certyfikaty, itp.
Warto zauważyć, że koszty te nie są stałe i mogą ulec zmianie w zależności od wielu czynników, takich jak warunki rynkowe, sytuacja na rynku transportowym, czynniki zewnętrzne (np. pandemie), itp.
W przypadku umów typu CIF lub FOB (Incoterms), które są stosowane w handlu międzynarodowym, koszty ponosi zazwyczaj sprzedający. Natomiast w przypadku umów typu DDP (Incoterms), koszty ponosi nabywca. Jednakże, podział kosztów w każdym przypadku jest wynegocjowany między sprzedającym a nabywcą.